खुलामञ्चभित्रको बसपार्क
छेउछाउमा उभिएका
भोका मान्छेहरू
सडकमा लस्करै थचक्क बसेका छन ।
सबैजसोको अनुहार उदास छ ।
थकित र भोकले गलेका छन ।
छेवैमा वीर अस्पतालको गेट छ ।
नजिकै त्यस्तै करिब दुई सय जना लस्करै
धुले भुइँमा थचक्क बसेका छन ।
निषेधाज्ञाका कारण
कामविहीन भएका
भोका मान्छेहरू
भोकभोकै परेका छन ।
सहर सुनसान छ ।
रत्नपार्कको छेउमा
निषेधाज्ञामा त्यतिका धेरै मान्छे
कुनै जुलुस वा धर्ना गर्न भेला भएका होइनन् ।
काठमाडौंका विभिन्न ठाउँबाट
प्रहरीको आँखा छल्दै उनीहरू भोक मेट्न आएका छन ।
टन्टलापुर घाम बिस्तारै ओइलाउँदै छ ।
तीन लहरमा बसेर खाना खाइरहेको
यो हूलभन्दा परतिर
अर्को त्यस्तै हूल जम्मा भइसकेको छ ।
कागजको प्लेट समातेर खानाको
प्रतीक्षामा बसेका भोका मान्छेहरू
गरिबीका कारणले अब कोही भोकै बस्नै पदैन,
भोकै मर्नुपर्दैन,
कसैलाई पनि भोकै मर्न दिइँदैन,
जाडोले कठ्यांग्रिएर कोही पनि मर्नुपर्दैन, भन्र्नेहरु हो ,
एकपटक सडकमा आएर त हेर ।
भोक कस्तो हुन्छ ?